Με δεδομένη τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και το ολοένα αυξανόμενο φαινόμενο δανειολήπτες να μην μπορούν να είναι συνεπείς με την ομαλή αποπληρωμή των δανείων ή των πιστωτικών καρτών τους, ανακύπτει το ζήτημα της κατάσχεσης από τις Τράπεζες, συνήθως με τη μορφή της αυτόματης παρακράτησης, της δόσης του δανείου από το μισθό ή τη σύνταξη του δανειολήπτη. Ωστόσο, σε ποιο βαθμό αυτό είναι νόμιμο;
Πρόσφατα έγινε γνωστό ότι επιβλήθηκε πρόστιμο συνολικού ύψους 260.000 ευρώ σε τρία πιστωτικά ιδρύματα για την πρακτική αυτή.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, και συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 982 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αναφορικά με την κατάσχεση εις χείρας τρίτου, εξαιρούνται από την κατάσχεση, μεταξύ άλλων, απαιτήσεις μισθών ή συντάξεων ή ασφαλιστικών παροχών, εκτός αν με την κατάσχεση ικανοποιείται απαίτηση για διατροφή πηγάζουσα από το νόμο ή για συνεισφορά στις οικογενειακές ανάγκες ή για απαίτηση που στηρίζεται σε διάταξη τελευταίας βούλησης, οπότε μπορεί να γίνει κατάσχεση επί του μισθού μέχρι το μισό του μισθού ή της σύνταξης το πολύ, αφού ληφθούν υπόψη κάποιες επιπλέον παράμετροι.
Ωστόσο, γίνεται σαφές ότι κατάσχεση μισθού ή σύνταξης, ολόκληρου ή μέρους αυτού, δεν μπορεί να γίνει για οφειλές σε τράπεζες από δάνεια ή πιστωτικές κάρτες. Για τέτοιου είδους χρέη, ο μισθός ή η σύνταξη παραμένουν ακατάσχετα.
Τι γίνεται όμως σε περίπτωση που ο μισθός ή η σύνταξη κατατίθεται σε τραπεζικό λογαριασμό; Μπορεί να γίνει κατάσχεση επί του τραπεζικού λογαριασμού μετά την κατάθεσή του;
Συνέχεια στο www.vaonakis.gr
Συνέχεια στο www.vaonakis.gr
Μπράβο κ.Νομόσφαιρα. Πολύ χρήσιμο το συγκεκριμένο post!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να σας ζητήσω να μας εξηγήσετε σε κάποιο μελλοντικό post τί ακριβώς σημαίνουν οι κρατικές εγγυήσεις προς τις τράπεζες μέσω της ΤτΕ (οι οποίες πρόκειται να διπλασιαστούν).
Ευχαριστώ
Χ.Β.
Πολύ κατατοπιστικό post. Έχω μια συγκεκριμένη περίπτωση όμως και μια ερώτηση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εταιρεία Β έχει επιλέξει την τράπεζα Ε για την καταβολή μισθοδοσίας των εργαζομένων της. Ένας εκ των εργαζομένων της Β, ο Κ, είναι κάτοχος πιστωτικής κάρτας της Ε και έχει καθυστερήσει την καταβολή των οφειλών του. Η Ε παρακρατεί απροειδοποίητα μέρος του μισθού του Κ. Ο Κ ζητά από την Β να του καταβάλλει στο μέλλον το μισθό του σε άλλη τράπεζα. Η Β αρνείται, καθώς αυτό θα αύξανε το διαχειριστικό κόστος της μισθοδοσίας.
Δικαιούται η Β να αρνηθεί να καταβάλλει το μισθό του Κ σε άλλη τράπεζα? δεν έχει η Β την ευθύνη να αποδίδει στον Κ τον μισθό του ακέραιο? μπορεί ο Κ να στραφεί κατά της Β για την επιλογή της να χρησιμοποιεί την Ε για τη μισθοδοσία, αφού την ενημέρωσε για την παράνομη παρακράτηση?