Σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν. 4021/2011, επιβάλλεται Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών στους ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας που είναι ηλεκτροδοτούμενη. Σε περίπτωση μη καταβολής του τέλους αυτού προς τη ΔΕΗ ή τον εναλλακτικό πάροχο μέσα στην από το νόμο ταχθείσα προθεσμία, ο πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας υποχρεούται να διακόψει την ηλεκτροδότηση για το ακίνητο για το οποίο το τέλος δεν καταβλήθηκε.
Ωστόσο, γεννώνται εύλογα ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα του εν λόγω μέτρου και του τρόπου με τον οποίο εισπράττεται.
Πρακτικά, κάποιος ο οποίος έχει στην κυριότητά του κάποια ακίνητη περιουσία, ακόμα και την πρώτη του κατοικία, υποχρεούται στην ως άνω καταβολή. Είναι αληθές ότι με τον ίδιο νόμο θεσπίζεται ότι αναφορικά με ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, οι υπόχρεοι σε καταβολή δικαιούνται να καταβάλλουν ποσό μικρότερο από αυτό που αντιστοιχεί αντικειμενικά στο ακίνητο που βρίσκεται στην κυριότητά τους. Παρόλα αυτά, στην πράξη έχει φανεί ότι δεν είναι ευχερές αυτό να υπολογιστεί εκ των προτέρων, αλλά ενδέχεται κάποιος που ανήκει σε ευπαθή ομάδα πρώτα να καταβάλλει το τέλος που αντικειμενικά αντιστοιχεί στο ακίνητο και στη συνέχεια να επέλθει η εκκαθάριση και να του επιστραφεί η διαφορά.
Σε κάθε περίπτωση, η κατηγορία των ευπαθών ομάδων είναι ιδιαίτερα στενή και δεν καλύπτει όλους τους καταναλωτές που βρίσκονται σε αδυναμία καταβολής.
Το ηλεκτρικό ρεύμα στις μέρες μας αποτελεί απαραίτητο στοιχείο διαβίωσης ή, για κάποιους συμπολίτες μας, και επιβίωσης. Η σύγχρονη ζωή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτό. Με βάση την κοινή πείρα, δεν υπάρχει σχεδόν κανένα σπίτι μη ηλεκτροδοτούμενο στην επικράτεια.
Προκειμένου κάποιος καταναλωτής να έχει ηλεκτρικό ρεύμα στην οικεία του, έχει συνάψει μια σύμβαση με κάποιον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας με συμφωνημένο εκ των προτέρων τιμολόγιο, καθώς και χρόνο και τρόπο καταβολής. Γνωρίζει ότι για να έχει ηλεκτρικό ρεύμα, θα πρέπει να καταβάλλει το αντίτιμο με βάση το ισχύον τιμολόγιο του παρόχου. Αυτό έχει συμφωνηθεί. Είναι αμφίβολο αν είναι δυνατό, με βάση το Αστικό Δίκαιο, να αποκόπτεται από κάποια υπηρεσία ο καταναλωτής-αγοραστής αυτής ο οποίος είναι συνεπής με τις συμφωνημένες υποχρεώσεις του και καταβάλλει το αντίτιμο.
Σε συνταγματικό επίπεδο, ενδέχεται σε κάποιες περιπτώσεις η ως άνω πρακτική να προσκρούει στην συνταγματική αρχή της ανθρώπινης αξίας που αποτελεί με βάση το Σύνταγμα (άρθρο 2) πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας, καθώς αν κάποιος, επί παραδείγματι, που έχει πληγεί από την οικονομική κρίση και έχει απολέσει εργασία και κάθε πηγή εισοδήματος, «καταδικάζεται» συν τοις άλλοις να μην έχει ρεύμα, που συνεπάγεται έλλειψη φωτισμού, έλλειψη ψυγείου για διατήρηση τροφίμων ή και φαρμάκων, έλλειψη ηλεκτρικού θερμοσίφωνα και πολλών άλλων πρωταρχικών αντικειμένων για τη διαβίωσή του.
Αλλά και στα πλαίσια του
Συνέχεια στο www.vaonakis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου